Op zoek naar Ruach

thuis
het boek
kunst
gedachten
ik ben
contact

Ruach, een ademtocht

Marjolein Hund
2 september 202027 november 2020

ruach-boek-productfoto

€22,50

Dit is het boek Ruach een ademtocht.

Op voorraad

Ruach, een ademtocht aantal

Categorie: boeken
Tag: boek

Beschrijving
Extra informatie

Beschrijving

Extra informatie

Gewicht	700 kg
Afmetingen	25 × 22 cm

Waar ben je naar op zoek?

Zoeken naar:

Volg mij op Instagram

marjoleinhund

💛de 2 kleintjes naar bed, de 2 grootste naar de

💛de 2 kleintjes naar bed, de 2 grootste naar de kerk en manlief op z’n werk…
💛 Nu, thee, puzzel en stilte …

🧩 puzzel met eigen werk ~ beelden uit de Kinderbijbel bij Herziene Statenvertaling die ik illustreerde voor @royal.jongbloed

#longcovid #dag326 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #kleinestukjes #puzzleyou

🧩🧩🧩🧩

🧩 Mezelf en dochterlief een kadootje gedaan…

🧩 Mezelf en dochterlief een kadootje gedaan… hoe tof zo’n puzzel met mijn eigen illustraties! Twee beelden uit de Kinderbijbel bij Herziene Statenvertaling die ik illustreerde voor @royal.jongbloed Zo tof!

Kan niet wachten om er mee te beginnen maar helaas is het nu eerst tijd voor mijn middagslaapje… om mijn gezondheids ‘puzzel’ te (laten) herstellen…. 🧩 Zo kom ik mijn tijd wel door. Welterusten!

#longcovid #dag324 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #kleinestukjes #puzzleyou

De 3e 🌈 van vandaag …

De 3e 🌈 van vandaag …

Wanneer een gebed van tranen om een klein meisje d

Wanneer een gebed van tranen om een klein meisje door woorden wordt bezegeld wanneer Hij zijn trouw laat zien, op dat ene ENE moment waar alles samenvalt… geen woorden voor… zo’n zondag dus!! 🌈🙏🏻🙌🏻

#longcovid #dag321 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #hoopvolverder #vertrouwen #regenboog #rainbow #abigail #houvolmeisje #trouw

De ochtend is koud, het regent en eigenlijk ben ik

De ochtend is koud, het regent en eigenlijk ben ik te moe om m’n veters te strikken. Toch maar wel naar buiten voor mijn verplichte dagelijkse wandelingetje?
“Mama, zal ik met je meegaan!?” En opeens is de drempel wat minder hoog. Mutsen op en gaan…

Zij babbelt, ik loop.
Zij wijst van alles aan, ik maak meters.
Zij voelt de wind en de regen, ik mijn hele lijf.
Zij ziet overal avontuur, ik zie hoe lang het fietspad nog is.
Bij elke vogel vraagt ze welke het is, gelukkig weet ik alle antwoorden.

Hoelang mijn slopende Long-Covid nog gaat duren weet ik dan weer niet. Er zijn dagen dat het redelijk uitzichtloos lijkt. Maanden geleden liep ik slechts tot het eind van de achtertuin. Maar toch, nu elke dag die stap naar buiten brengt me nu al zo’n 2 km in de goede richting. Verder kom ik nog niet. Maar elke stap telt. Want wandelen doen we niet alleen, maar in vertrouwen.

En dan halverwege … én toen het eind in zicht kwam was hij daar, samen mochten we genieten van een dubbele regenboog 🌈 ~ For we walk by faith, not by sight. ~ 2 kor 5:7

Loop je ook eens een stukje met me mee? 🍃

#longcovid #dag317 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #hoopvolverder #vertrouwen #regenboog #rainbow

2021 ~ Een jaar waar ik niet te veel woorden aan k

2021 ~ Een jaar waar ik niet te veel woorden aan kan geven omdat het veel al stilzwijgend aan mij voorbij is gegaan, maar waarin echt te veel gebeurd is wat ik liever niet meer benoem.

Een jaar wat ik voor 75% liggend heb doorgebracht en meer dan dat ziek heb gevoeld, maar wat mij nieuwe wegen van verstilling liet zien.

Een jaar dat mij vooral zorgen, uitputting, angst, verdriet en een onnoembare vorm van diepe eenzaamheid bracht, maar mij ook liet zien hoe geliefd ik ben.

Een jaar waarin ik niet of nauwelijks kon werken, maar waar toch een prentenboek verscheen, mijn bed-time-droodles de krant haalde en een paar schilderijen waarvan ik de diepte en betekenis nog aan het ontdekken ben.

Een jaar waarvan ik de nachten wakker lag maar de middagen nooit zag, van het te moe zijn om op mijn eten te kauwen, van het 100 meter lopen en niet meer weten hoe je thuis moet komen, van de meer dan 26 klachten die me ziek maakte, van de Covid die me uiteindelijk heeft geveld…

Een jaar van verplichte rust… maar waarin ik leerde leven in het heden: de tuin met een bijzondere betekenis, waarin een lieflijk land voor mij is uitgemeten en waar ik verrukt ben van wat mij is toebedeeld; een weg naar het leven, overvloedige vreugde in uw nabijheid. Want ik weet… madeliefjes komen weer op.

Een jaar …
Wat is een jaar op een mensenleven, voor wie hoopt op de eeuwigheid?

Ik wens een ieder die dit leest, van harte een GEZOND en voorspoedig ✨2022✨, een jaar wat vast & zeker alleen maar beter kan worden!

🌿 Toen ik dacht: Mijn voet glijdt weg,
hield uw trouw mij staande, Heer. 🌈
Toen ik door zorgen werd overstelpt,
was uw troost de vreugde van mijn ziel. ~ Psalm 94:18-19 🌿

#longcovid #dag312 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #hoopvolverder #vertrouwen

✨ De allereerste en meest liefdevolle woorden oo

✨ De allereerste en meest liefdevolle woorden ooit gesproken waren “Er moet licht komen, en er was licht.” Wanneer het duister je omsluit, laat dan de morgenster opgaan in jouw hart. Dat eeuwenoude licht is er nog steeds… en wens ik je van harte toe. ✨🌟✨

⏩swipe voor onze kerstwens voor jou

#hoopvolverwachten #kerst #geborenkoning

🌈 … iedere morgen aan mij weer betoond, al wa

🌈 … iedere morgen aan mij weer betoond, al wat ik nodig had hebt U gegeven… 🙌🏻

#longcovid #dag280 #moeitemetopstaan #grootisUwtrouw

Dit is de eerste keer sinds februari dat ik mijn g

Dit is de eerste keer sinds februari dat ik mijn gordijnen niet gesloten heb voor de hele middag… er komt weer wat meer licht binnen. En in dit licht bekijk ik nu ook eindelijk de papieren versie van het nieuws van gisteren. Het raakt me wederom hoe groot het er in staat. Ruimte…

Gek genoeg is dit toch net het zetje wat ik nodig had om mijn schrijven weer op te pakken. Dus schreef ik vandaag, in alle rust, de eerste stukken van dat waar ik hoop ook straks een papieren versie van in handen te krijgen, maar dan in de vorm van een boek. Laat mij Uw schoonheid zien binnen mijn beperking 🤍 maak mij vruchtbaar in deze ellende.

Vandaag 1e Adventszondag, een tijd van nieuwe hoop

Vandaag 1e Adventszondag, een tijd van nieuwe hoop en lichtjes in het donker. Na de dag van gisteren waar mijn schrijven en tekenen in de krant stond en ik vele mooie bemoedigingen mocht ontvangen (dank daarvoor) begint deze 1ste Adventszondag met de 2 mooiste bemoeidigingen… dit uitzicht en op mijn nachtkastje een zelf gemaakt kaartje van dochterlief (7jaar 🌈 7 kleuren).

Wat een lichtjes in deze donkere dagen.

#longcovid #dag279 #slopendecovid #dankbaar #bemoediging

Vandaag in de krant 🖤 het Nederlands Dagblad ga

Vandaag in de krant 🖤 het Nederlands Dagblad gaf een 4 pagina’s groot inkijkje in mijn langdurige Covid dagboek.

Het is een samenvatting van mijn eerdere Instagram verhalen met dagboek tekeningen maar zo pagina groot in de krant zichtbaar, komt het toch weer even binnen… deze nog dagelijkse realiteit.

#LongCovid #dag278 #slopendecovid #herstel #heden #terbemoediging #dagboek #nederlandsdagblad #krant

Zo’n dag … 🌈 waar ik de moed verzamelde om

Zo’n dag … 🌈 waar ik de moed verzamelde om mijn twee oudste jongens te zien stralen bij de tienerdienst van de kerk. Waar ik even onwel werd tijdens de prachtige preek en het Woord maar kon rusten op de brede schouders van mijn lief. Waar ik na de dienst buiten op het bankje een bijzonder gesprek had met een Covid lotgenoot en we samen in de zonnestralen werden gezegend door milde regen. 🌈

Waar ik zojuist, rillend in bed, opschrik van de kletterende regen op het venster en ik de gordijnen voor even weer open deed en ik het zag … de boog, zo dichtbij tot aan de stoep voor ons huis. Hoop en vrees, voor altijd samen. 🌈

🍂 Wat is dan de sterveling dat U aan hem denkt, het mensenkind dat U naar hem omziet? ~ Psalm 8:5 🍂

#LongCovid #dag272 #negenmaandenverder #hoopvol #intijdenvanvreugdemaarookvanverdriet #10000redenentotdankbaarheid

Dag 31 ~ risk ✍🏻 De laatste tekening… oktob

Dag 31 ~ risk ✍🏻 De laatste tekening… oktober is voorbij. Voor mij was #inktober een reis van dag naar dag. Begonnen om de dagen door te komen. Het stellen van dit kleine doel groeide uit tot een dagboek.

Persoonlijke dingen. Het voelde als een risico, zo kwetsbaar te delen van wat ik doormaak. Er is al zoveel gezegd over Covid, zo veel uiteenlopende meningen en ik wilde vooral geen zielig verhaal delen. Dus hield ik het het vooral dicht bij mezelf. Ik deelde vanuit mijn hart, mijn gedachten, mijn geloof en zo een klein stukje van mijn leven. De dagelijkse tekening en het schrijven gaf mij vreugde, troost, verwerking en richting. En vreemd genoeg voelde het veilig genoeg om te delen.

Bedankt voor alle lieve en betrokken reacties onder de tekeningen en in PB’s. In november trek ik me even terug om me te buigen over de 31 tekeningen die zijn verschenen, om te zien of ik er nog meer woorden aan kan geven. Dat geeft me weer wat richting voor komende tijd. ✍🏻

🌿 U wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid, voor altijd een lieflijke plek aan uw zijde. ~ psalm 16:11 🌿

#longcovid #dag251 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #risk

Dag 30 ~ slither ✍🏻 Overal kom ik hem tegen.

Dag 30 ~ slither ✍🏻 Overal kom ik hem tegen. De slang. Ik zie hem op de stickers van de voorgeschreven medicijnen, bij de huisartspraktijk waar ik afgelopen tijd vaak kwam en zag hem glibberen door de gangen van de Covid poli die ene dag dat ik opgenomen werd. De slang is onlosmakelijk verbonden met de geneeskunde. Zorg. Een woord met dubbele lading. Zorg als in verzorgen en beter maken maar ook zijn tegenhanger van zorgen maken. Die slissende stemmen in je hoofd die je toefluisteren dat niks helpt, het geen zin heeft of je nooit meer beter zal worden.

Ik ben al langer onderweg dan alleen met Covid. En menig medisch voorschrift of recept heeft me meer wanhoop dan hoop gebracht. Dus waar stel ik mijn vertrouwen op in het land van misdiagnoses en nieuwe ziektes zoals Covid waar werkelijk nog weinig over bekend is, laat staan een medicijn wat wel helpt. Die slang, ik kom hem dagelijks tegen. Die slang die in een mooie tuin haar op een mooie dag vroeg “Is het waar dat God gezegd heeft dat…”

Op deze zondag, een dag te laat met deze tekening, denk ik aan Mozes. Die had een staf met een koperen slang. Een ieder die gebeten was door een echte slang en keek naar die koperen hoog verhevene, genas. Maar als je het verhaal kent, weet dat het nodig was omdat het volk ongeduldig werd onderweg.

Er loopt nog een onderzoek, een medische. Maar ik sta op een wachtlijst. Maar de afgelopen weken ervaar ik berusting. Berusting en vrede dat ik beter naar woorden van waarheid kan luisteren dan naar die slissende stemmen van zorgen in mijn hoofd. Dat gekronkel van kopzorgen maakt me niet beter. Geduld en geloof dat Hij me zal oprichten wel. Zijn eerste vraag in die mooie tuin was; “Waar ben je?” Zorgen maken?? Zonde van mijn tijd!

🐍 Een vrolijk hart bevordert een goede gezondheid, een sombere geest verzwakt het lichaam. ~ Spreuken 17:22 🐍

#longcovid #dag250 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #slither

Dag 29 ~ patch ✍🏻 In de lappenmand… al maan

Dag 29 ~ patch ✍🏻 In de lappenmand… al maanden. #longcovid een medische term die de lezer of iemand die er weinig mee te maken heeft op een verkeerd been kan zetten. Ook merk ik soms in gesprekken of zie ik online dat er nog veel verwarring over bestaat. Dat is niet gek, voor elke longcovid patiënt kan het verloop heel verschillend zijn, maar langdurig is het zeker.

🩹 Het woord van vandaag ‘patch’ deed me aan die lappenmand denken. Maar ook aan pleisters. En aangezien ik deze maand mijn leven met longcovid in beeld breng, bij deze een illustratie. Kon ik maar pleisters plakken op al de symptomen die ik heb. Bij mijn kinderen helpt het, de zachte troost van een pleister.

Zie hier mijn LongCovid ‘patchwork’, geplakt op alle zere delen van mijn lijf waar ik al maanden mee kamp. En voor al mijn lieve lotgenoten, hier op een rij voor de bingokaart:

❤️‍🩹 Algehele EXTREME vermoeidheid
⚡️ Verstoord Autonoom zenuwstelsel
😵‍💫 Duizeligheid
🤕 Hoofdpijnen
😶‍🌫️ Brainfog
🧠 cognitieve problemen
🤯 verstoorde Sensorische integratie (prikkels en beweging)
🚽 Blaasontstekingen
😎 Overgevoelig voor licht
😱 Extreem gevoelig voor geluid
🌀 omgevingsbewegingen niet registreren
👂🏽 Oorsuizen
👄 Mondbranden en tandvlees problemen
💓 Ontregelde of versnelde hartslag
😮‍💨 Versnelde ademhaling
🥱 Slaapproblemen
🥶 Kou aanvallen
🤦🏻‍♀️ Haaruitval
🩸 Menstruatie veranderingen
🥺 Soms wat verdrietig of somber / angst
🏋️‍♀️ Krachtverlies algeheel
🤲🏻 Tintelingen en pijn handen (soms uitval)
💪🏻 Tintelingen en pijn armen (soms uitval)
✍🏻 moeite fijne motoriek
🤷🏻‍♀️ problemen grove motoriek
🦵🏻Trillende benen (na lichte inspanning)
🚶‍♀️ Moeite met wandelen (1,5 km Max)

Kort gezegd Covid = 💩

#longcovid #dag249 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #patch

Dag 28 ~ crispy ✍🏻 Ken je dat knisperende en

Dag 28 ~ crispy ✍🏻 Ken je dat knisperende en soms krakende geluidje wanneer je een nieuw boek open doet? Ik hoorde het gisteren weer toen ik mijn nieuwe notitieboek opende. Klein en krakend, als een deurtje naar een nieuwe nog niet bestaande wereld. Ik schreef daar de eerste woorden, van wat ik hoop dat ooi zal uitgroeien tot een nieuw boek. 📗

Ik ben een open boek. Schrijf mijn leven in het nu. Zo wil ik trouw zijn aan het Woord en geef ik de mijne terug aan het papier. Al de bladzijden die nog komen gaan, zijn nu nog leeg… maar ik zie uit naar die dag dat er een omslag verschijnen zal.

📖 Mogen liefde en trouw je nooit verlaten, wind ze om je hals, schrijf ze in je hart. ~ Spreuken 3:3 📖

#longcovid #dag248 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #crispy

Dag 27 ~ spark ✍🏻 “Mama!!!” Ze kijkt me a

Dag 27 ~ spark ✍🏻 “Mama!!!” Ze kijkt me aan met haar glimmende Bambi ogen en een lach van oor tot oor. “Ik mag zaterdaggggg … afzwemmen!!” roept ze blij. Zo trots, zo blij en het blijft onwerkelijk dat ik nog geen enkele zwemles heb kunnen meemaken. Maar haar blijdschap vult mij volledig en ze moedigt mij aan met haar onbevangen vrolijkheid.

Komende zaterdag staat er nu dus één activiteit in mijn lege agenda... Het maakt me niet uit hoe, ik zal er zijn. Haar afzwemmen. Daar ben ik hoe dan ook bij al zou het me alles kosten. Dank je mijn kleine lief, voor de oneindige zee van glinstering in jouw ogen. Spiegel mij …

✨ In the light of Your love
So pure and so clear
There's nothing I want
And nothing to fear
You tell me that I
Am free as a child
I've nothing to fear

✨In the light of Your love
In the light of Your love
My heart is Your home
Never abandoned
Never alone

✨You tell me I'm Yours
Shielded and sure
My heart is Your home
In the light of Your love
~ Lyrics @youngoceans ~

#longcovid #dag247 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #spark

Dag 26 ~ connect ✍🏻 “Hé hoe gaat het?” E

Dag 26 ~ connect ✍🏻 “Hé hoe gaat het?” Een goedbedoelde vraag maar waar in de regel geen ruimte is voor een open en eerlijk antwoord. Het is te groots, te breed, te grenzeloos. En op een echt antwoord weten de meeste niks te zeggen…

En daar zit ik dan, tussen al mijn kaarten en bloemen. Al 8 maanden ziek maar ik voel me verbonden aan al die connectie punten die mensen leggen en mij aanreiken. En op mijn scherm van mijn telefoon vinden er niet alleen diepte gesprekken plaats maar ook (h)erkenning. Lotgenoten die verbonden worden maar eigenlijk vreemden voor elkaar blijven. Van het “ik weet wat je doormaakt…” tot ook dat punt dat je elkaar nooit echt in de ogen zal kijken. Wellicht.

Vandaag greep het me even aan. Zoveel uitreikingen naar mij toe maar zo weinig ik momenteel terug kan doen. Het gaat in gesprekken meestal over mij… mijn ziek zijn. Maar ik mis het stukje over jou… en vergeef het me als me de energie ontbreekt het te vragen. Maar ergens hoop ik, en zie ik ook wel, dat wat ik wel deel er weer verbindingen ontstaan. Connecties. Herkenning. En breekt mijn hart voor lotgenoten in allerlei vormen, zoekend naar connectie met die gebroken ander. Daarom deel ik ook mijn hart nu deze maand, door middel van #inktober.

Gisteren sprak ik, vluchtig, een dierbare vriendin, ze miste bij een andere vriendin het hartscontact. De connectie van hart tot hart. Misschien moeten we die hartsconnectie wíllen maken als we de ander vragen hoe het werkelijk gaat. Pfff ik zou hier nog zoveel over kunnen zeggen, ik zou er een boek over kunnen schrijven.

De tijd nemen. Deel wat van jezelf als uitnodiging naar bied de ander ook de ruimte. Laten we het kleiner maken en ons beperken tot vandaag, tot nu, hier in dit heden.

🌸 Dus mijn vraag voor jou, hoe gaat vandaag met jou?

💓 Zeg tegen Wijsheid: ‘Je bent mijn zuster,’ noem Inzicht je vriendin. ~ Spreuken 7:6 💓

#longcovid #dag246 #herstel #recovery #slopendecovid #heden #afternoonbedtimedroodles @inktober #inktober #inktober2021 #connect

Meer laden… Volgen op Instagram

focus op

adem ademtocht boek boekpresentatie eva magazine interview jeruzalemkerk jurjen ten brinke loslaten nederland zingt dichtbij presentatie reformatorische omroep ruach

gedachten

Ruach: Kerkdienst Jeruzalemkerk 9 december 2020
EO: ‘Door alle tijden heen’ 7 december 2020
TV: Nederland Zingt Dichtbij 5 december 2020
Recensie: Maandblad Reveil 3 december 2020
Radio interview met Joop van der Elst 2 december 2020

aandachtspunten

boek (11)
interview (4)
media (4)
op adem komen (3)
recensie (1)

Zichtbaar op:

Op de volgende media ben ik te vinden. Maar je mag mij ook een berichtje sturen via contactformulier.

Gedachtengoed:

Ruach: Kerkdienst Jeruzalemkerk
EO: ‘Door alle tijden heen’
TV: Nederland Zingt Dichtbij
Recensie: Maandblad Reveil
Radio interview met Joop van der Elst

Pagina’s:

bestellen
bestellen
blog
contact
het boek
home
ik ben
kunst
privacybeleid

Copyright © 2020 Marjolein Hund, alle teksten & illustraties zijn auteursrechtelijk beschermd.

thuis
het boek
kunst
gedachten
ik ben
contact